لویی چهاردهم، معروف به «سلطان آفتاب» است. لوئی چهاردهم (1715- 1638م) در هنگامی که بعد از مرگ پدرش لوئی سیزدهم  (43- 1601) به پادشاه فرانسه رسید، فقط 5 سال داشت. مادر لوئی چهاردهم به وکالت او در هنگام کودکیش، کشور را اداره کرد. در دوران کودکی او، قیامی به نام فروندا (53- 1648) رخ داد که توسط بعضی از اشراف فرانسه، که طالب قدرت بیشتر بودند، رهبری می شد. این انقلاب لوئی چهاردهم را تقریبا سرنگون کرد و او مجبور شد برای مدتی به پاریس فرار کند. نهایتا، انقلاب فروکش کرد، اما این واقعه تاثیر عمیقی روی شاه جوان گذاشت. هنگامی که او در سال 1661 به حکومت فرانسه رسید، اراده کرد که یک پادشاهی مطلق را بوجود بیاورد که در آن قدرت، فقط از آن خود او باشد تا اشراف هرگز قادر نباشند دوباره بر علیه او قیام کنند.

لویی چهاردهم، پادشاه فرانسه (1715- 1638م) اشراف فرانسه را وادار به حضور در دربار خود کرد. او امیدوار بود تا با سرگرم کردن آنان به زرق و برق زندگی درباری، مانع شورش آنها علیه خود شود. دربار لویی چهاردهم بواسطه شیوه و فرهنگش تحسین سرتاسر اروپا را برانگیخته بود.
لوئی چهاردهم، مقام نخست وزیر و همچنین مقام پادشاهی را به خود، اختصاص داد. او سخت تلاش کرد تا از همه امور مهم و اتفاقات با اهمیت فرانسه، مطلع گردد. او گروه کوچکی از وزیران را انتخاب کرد تا با او همکاری نزدیک داشته باشند و تلاش کرد تا فرماندهی و حکومت خود را بر امور، حفظ کند. یکی از این وزیران، فرانسوا ـ میشل لوتلیه لووا (91- 1636م) بود که ارتش فرانسه را به صورت قویترین ارتش اروپا در آورد. عضو دیگر هیئت وزیران، ژان باپتیست کوابر (83-1619م) بود که اوضاع اقتصادی کشور را از طریق گرفتن مالیات، به طور موثری، بهبود بخشید و صنایع را رونق داد.

بعد از مرگ لوئی چهاردهم، در 1715م، فرانسه به عنوان یک کشور قدرتمند باقی ماند، اما اسرافکاری او، کشور را در فقر فرو برده بود. هزینه های گسترده جنگ های لوئی چهاردهم با اخذ مالیتهای سنگین، پرداخت شده بود. سیستم غیر عادلانه مالیاتی به شکلی بود که هزینه های مذکور را به دوش مردم معمولی می انداخت و باعث نارضایتی شدید نسبت به پادشاه، در میان آنان شد.
به دستور وی کاخ عظیم او در ورسای به پول امروز میلیاردها خرج برداشت و در آن بیش از یک هزار فواره نصب کردند ساخته شد. بیش از 3500 کارگر در مدت 47 سال برای تکمیل قصر، که به عنوان مظهر دولت فرانسه طراحی شده بود، به سختی کار کردند. لوئی چهاردهم به همراه ارتشی مشتمل بر درباریان، ملازمان و خدمتکاران که تعدادشان به 15000 نفر می رسید، در قصر ورسای زندگی می کرد.فقط دوخت یکی از شنل های لویی به اندازه ی یک ششم قیمت کاخش  خرج برداشت؛ آن هم در حالی که دهقان ها داشتند از گرسنگی می مردند.